บนวรรณคดีเชิงนิเวศน์ ① |รหัสของน้ำ

เพื่อให้แน่ใจว่านำไปปฏิบัติได้อย่างมีประสิทธิภาพ จึงมีการจัดตั้งคอลัมน์ "Ecological Literature Discussion" เพื่อส่งต่อบทความที่เกี่ยวข้องสำหรับการเรียนรู้และแลกเปลี่ยน~

น้ำเป็นสิ่งที่เราคุ้นเคยเป็นอย่างดีเราอยู่ใกล้น้ำทางร่างกาย และความคิดของเราก็ถูกดึงดูดเข้าหาน้ำเช่นกันน้ำและชีวิตของเราเชื่อมโยงกันอย่างแยกไม่ออก และมีความลับไม่รู้จบ ปรากฏการณ์ทางกายภาพ และความหมายแฝงทางปรัชญาในน้ำฉันโตมาริมน้ำและอยู่ได้หลายปีฉันชอบน้ำเมื่อข้าพเจ้ายังเด็กข้าพเจ้ามักจะไปอ่านหนังสือในที่ร่มรื่นริมน้ำเมื่อฉันเบื่อที่จะอ่าน ฉันมองไปยังระยะทางของน้ำและมีความรู้สึกแปลกๆขณะนั้นข้าพเจ้าเหมือนน้ำไหล กายหรือจิต ลอยไปไกล

น้ำแตกต่างจากน้ำนักธรรมชาติวิทยาแบ่งแหล่งน้ำออกเป็นสระน้ำ แม่น้ำ ทะเลสาบ และมหาสมุทรน้ำที่ฉันอยากพูดถึงคือทะเลสาบจริงๆชื่อทะเลสาบคือ Dongting Lake ซึ่งเป็นบ้านเกิดของฉันด้วยทะเลสาบต้งถิงเป็นทะเลสาบที่ยิ่งใหญ่ในใจฉันเกรตเลกส์หล่อเลี้ยงฉัน หล่อหลอมฉัน และหล่อเลี้ยงจิตวิญญาณและวรรณกรรมของฉันเธอเป็นพระพรที่มีพลัง อารมณ์ และมีความหมายที่สุดในชีวิตฉัน

ฉัน "กลับมา" กี่ครั้งแล้ว?ฉันเดินริมน้ำในอัตลักษณ์ต่างๆ ย้อนอดีต สังเกตการเปลี่ยนแปลงของทะเลสาบต้งถิงตามยุคสมัยที่เปลี่ยนไป และสำรวจลักษณะที่ผิดปกติของน้ำการอาศัยอยู่ริมน้ำเป็นที่ชื่นชอบในการสืบพันธุ์และการดำรงชีวิตของมนุษย์เมื่อก่อนเราได้ยินเรื่องราวการต่อสู้ระหว่างมนุษย์กับน้ำ โดยมนุษย์จะแย่งชิงสิ่งของจากน้ำน้ำได้ให้ดินแดนแห่งจิตวิญญาณของทะเลสาบต้งถิง ความใหญ่โตและชื่อเสียง และยังทำให้ผู้คนลำบาก โศกเศร้า และพเนจรอีกด้วยการพัฒนาที่ขับเคลื่อนด้วยความสนใจ เช่น การขุดทราย การปลูกต้นป็อปลาร์ดำ Euramerican การดำเนินงานโรงงานกระดาษที่มีมลภาวะร้ายแรง การทำลายแหล่งน้ำ และการตกปลาด้วยกำลังทั้งหมด (การตกปลาด้วยไฟฟ้า การร่ายมนต์เสน่ห์ ฯลฯ) มักจะไม่สามารถย้อนกลับได้ และ ค่าใช้จ่ายในการกู้คืนและช่วยเหลือมักจะสูงกว่าหลายร้อยเท่า

สิ่งที่อยู่รอบตัวคุณเป็นปีเป็นเดือนเป็นสิ่งที่ถูกมองข้ามได้ง่ายที่สุดการเพิกเฉยนี้เปรียบเสมือนทรายที่ตกลงไปในน้ำ และปราศจากการแทรกแซงของแรงภายนอก มันก็ยังคงนิ่งเงียบอยู่เสมอแต่ปัจจุบันผู้คนตระหนักถึงความสำคัญของการปกป้องระบบนิเวศและการอยู่ร่วมกันอย่างกลมกลืนกับธรรมชาติ“คืนพื้นที่เพาะปลูกสู่ทะเลสาบ” “ฟื้นฟูระบบนิเวศ” และ “ห้ามจับปลาสิบปี” ได้กลายเป็นจิตสำนึกและครุ่นคิดของ Lakers รายใหญ่ทุกคนหลายปีที่ผ่านมา ฉันได้รับความเข้าใจใหม่เกี่ยวกับนกอพยพ สัตว์ พืช ปลา ชาวประมง และทุกสิ่งที่เกี่ยวข้องกับเกรตเลกส์ผ่านการติดต่อกับเจ้าหน้าที่อนุรักษ์และอาสาสมัครข้าพเจ้าเดินตามรอยเท้าของน้ำด้วยความทึ่ง สงสาร เห็นอกเห็นใจ ได้เห็นทิวทัศน์ของทะเลสาบใหญ่ในฤดูกาลและระบบนิเวศต่างๆฉันยังเห็นอารมณ์และจิตวิญญาณของผู้คนที่กว้างกว่าทะเลสาบใหญ่ดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ ดวงดาว ลม น้ำแข็ง ฝน และหิมะบนทะเลสาบ ตลอดจนความสุข ความเศร้า ความยินดี และความทุกข์ของผู้คน รวมกันเป็นโลกน้ำที่เปิดกว้างและมีสีสัน อารมณ์ และชอบธรรมน้ำนำพาชะตากรรมของประวัติศาสตร์ และความหมายของน้ำนั้นลึกซึ้ง ยืดหยุ่น เข้มข้น และซับซ้อนกว่าที่ฉันเข้าใจมากน้ำใสกระจ่างส่องโลกให้ฉันเห็นคนและตัวฉันชัดเจนเช่นเดียวกับ Lakers รายใหญ่ ฉันได้รับความแข็งแกร่งจากการไหลของน้ำ ได้รับข้อมูลเชิงลึกจากธรรมชาติ และได้รับประสบการณ์ชีวิตใหม่และมีสติสัมปชัญญะเนื่องจากความหลากหลายและความซับซ้อนจึงมีภาพสะท้อนในกระจกที่ชัดเจนและเคร่งขรึมเมื่อเผชิญกับกระแสน้ำ ใจของข้าพเจ้าหลั่งไหลด้วยความโศกเศร้า โศกเศร้า สะเทือนใจและกล้าหาญฉันเขียน “หนังสือขอบน้ำ” ด้วยวิธีที่ตรงไปตรงมา วิเคราะห์ และตรวจสอบย้อนกลับได้งานเขียนทั้งหมดของเราเกี่ยวกับน้ำคือการถอดรหัสรหัสของน้ำ

วลี 'ปกคลุมด้วยสวรรค์ เคลื่อนโดยดิน' ยังคงหมายถึงการดำรงอยู่ของมนุษย์ระหว่างสวรรค์และโลก และการรับรู้ถึงชีวิตตามธรรมชาติทั้งหมดวรรณกรรมเชิงนิเวศในการวิเคราะห์ขั้นสุดท้าย คือ วรรณกรรมเกี่ยวกับมนุษย์และธรรมชาติกิจกรรมการผลิตและเศรษฐกิจทั้งหมดที่มีศูนย์กลางอยู่ที่มนุษย์มีความเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับระบบนิเวศน์ทางธรรมชาติงานเขียนทั้งหมดของเราจึงไม่ใช่รูปแบบการเขียนตามธรรมชาติ แล้วเราควรยึดถือปรัชญาการเขียนแบบใด?ฉันได้ค้นหามุมมองทางวรรณกรรมที่ดีที่สุดเพื่อเขียนเกี่ยวกับเนื้อหา แก่นเรื่อง และการสำรวจประเด็นต่างๆ ที่ไม่ใช่แค่ภาพร่างของน้ำและชีวิตธรรมชาติในบริเวณทะเลสาบเท่านั้น แต่ยังเป็นการสะท้อนความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับน้ำด้วยน้ำมีเวทมนตร์ ปกคลุมถิ่นทุรกันดารและเส้นทางที่ไม่มีที่สิ้นสุด ปกปิดอดีตและวิญญาณทั้งหมดเราร้องไห้กับน้ำเพื่ออดีตและอนาคตที่ตื่นขึ้น

ภูเขาทำให้ใจสงบ น้ำชะล้างความหลงผิดได้ภูเขาและสายน้ำสอนให้เราเป็นคนเรียบง่ายความสัมพันธ์ที่เรียบง่ายคือความสัมพันธ์ที่กลมกลืนเพื่อฟื้นฟูและสร้างความสมดุลของธรรมชาติด้วยวิธีที่เรียบง่ายและกลมกลืน ก็ต่อเมื่อ สิ่งมีชีวิตทุกชนิดดำรงอยู่อย่างแข็งแรง ปลอดภัย และต่อเนื่อง มนุษย์จึงสามารถอยู่บนโลกได้อย่างยาวนานเราเป็นพลเมืองของชุมชนระบบนิเวศ พลเมืองของธรรมชาติ โดยไม่คำนึงถึงสัญชาติ ภูมิภาค หรือชาติพันธุ์นักเขียนทุกคนมีหน้าที่ปกป้องและตอบแทนธรรมชาติผมคิดว่าเราต้องการ 'สร้าง' อนาคตจากผืนน้ำ ป่าไม้ ทุ่งหญ้า ภูเขา และทุกสิ่งบนโลก ที่ซึ่งผืนดินและโลกใบนี้ไว้วางใจและพึ่งพากันอย่างจริงใจที่สุด

(ผู้เขียนเป็นรองประธานสมาคมนักเขียนหูหนาน)

ที่มา: ข่าวสิ่งแวดล้อมของจีน